İğde

Kışın yapraklarını döken veya dâimâ yeşil kalan, çalı veya ağaç hâlinde olan, çok dallanmış, dikenli veya dikensiz odunsu bitkilerin meyvesine denir.

Ağacının, sürgünleri çoğunlukla dikenlidir Tomurcukları küçük, kısa saplıdır. Yapraklar dar, şerit hâlinde ve tam kenarlıdır. Yapraklar ve sürgünler gümüşî renkli tüylerle örtülmüştür. Haziranda açan çiçekler kısa salkımlar halinde sürgünlerin aşağı kısmında kümeler halinde yer alır.

Çiçeklerin dış tarafı gümüşî beyaz, iç tarafı sari renkte olup, çok hoş kokuludur. Vatanı Akdeniz bölgesidir. Kuş iğdesi adi verilen Eleognus angustifolia, Anadolu’nun hemen hemen her tarafında yetişir.

Bağ ve bahçe kenarlarında çit bitkisi olarak da kullanılır. 7-8 m boylanabilir ve baygın kokuludur. Bu türün meyvesi makbul olmayıp, kültüre alınmış olan çeşidine, E. angustifolia varyete orientalis denir. Mistik kokusuyla bizi kendine çeken iğde ağacının meyvesi aynı zamanda şifa veren bir gıdadır. Tadı insanın ağzını burar derler ya işte öyledir. Acı ve mayhoşçadır. Mistik kokusu ta uzaklardan bulur sizi ve kendine çeker. Çiçekleri çok güzel olmakla beraber kısa zamanda meyve verecekleri için kaybolup giderler.
İshal İshalde iğde yenilmesi tıpkı limon ve şeftalide olduğu gibi epeyce yararlıdır. Ayrıca iğde çiçeklerini koklamak zihne kuvvet ve açıklık verir.
İdrar Gevşekliği ve Zorluğu İğde meyvelerini belli bir süre düzenli olarak yerseniz idrar tutamama ve idrara çıkma zorluğunu yenmenize yardımcı olacaktır.


Egzama Bu hastalıkta iğde çiçekleri toplanıp kaynatılır ve her zaman olduğu gibi balla tatlandırılarak içilir. Bu şurubun öksürüğe ve bağırsak bozukluklarına iyi geldiği de bilinmektedir.